Gok hatiye ber kaşo

Di van sedsalên derbasbûyî de, piştî herdû şerên mezin, yên cihanî, ku bibûn egera têkçûna Impratoriyan, û paşê danîna nexşên nû, ji cografiya û gelan re, û xuyakirina dewletan, her dewletekê bi navê gelê xwe, belkî bi tinê gelên ku mabûn bê nexş û dewlet û bê par mabûn, gelên kurd û amazîx bûn.
Gelê kurd hem bê par mabû, hem ax û welatê wî hatibû parçekirin û belavkirin, li ser gelên Tirk, Faris û Ereban, weku diyarî ji wan re, dema zane, berpirs û rayedarên kurdan, çavên xwe vekirin, ku teneşot û qerqer ên (Tabût û kefen) wan amade ne, û gora wan tête kolan, gelên kurd bi dehên şoreş, serhildan û raperînan rabû, bi mêranî li ber xwe dida, bi hezarên cangoriyan didan, lê tu encamên serkeftî bi destve ne dihatin.
Piştî şoreş û berxwedanên kurdan têk diçûn, zana û rewşenbîran, du rê danîne ber xwe, Oldarî û çepgîrî bûn, bi hîvî û omîda ku bê par nemînin, û rojekê bighin mafên xwe, weha razî bûna Xwda, dîn û îman, bibû kar û xebat, û li nik beşê din, yê çepgîr ewan jî didîtin, ku bîr û baweî yên rêbaza (Markis) ewe rêya rast û durist, tê ne dighan, ku tovê xwe tavêjin, erdê biyaniyan.
Çerxa bîstan derbas bû, hîvî û omîdên kurdan, vala û pûç derketin, ne oldar gihane buhiştê, û ne çepgîr gihabûne mafên xwe, îro şoreşeke nû li dar e, şer û ceng berdewam e, û pêt û gurrî bilind dibe, hin ji gelên cihanê, weke Beranan diçine hev, wê di encamê de, nexşên nû derkevin, û bêne danîn, têhna agir dida gelên rojhilata navîn, û gelê kurd di nav de, gelo wê partî, siyasetmedar û hêzên kurdan amadebin, ku cihekî xwe yê şayist û mafdar bigrin, di nav cihana nû de, yan wê bimînin siwarên rewrewkê, û li hîviya buhiştê û cimhûrya Eflaton bin?
Îro xuya ye, bere û eniyên ku li dijî hev şer dikin, ji hev cudan e, bereyek her û her şer û tevlîheviyê li herêma rojhilata navîn ji xwe re kiriye kar û xebat, bereya din, daxwaza aramiyê, dimoqratiyê û aşîtiyê li cihanê dike, heger zanayên kurdan berê xwe bidne dara dîmoqratiyê, ku îro Emerîkan û Ewrupa serkêşiya wê dikein, wê çêtir be, û wê destkeftên azadiyê bi dest xwe ve bîne, ewe rêya Buhişt ê.
Adilê Evdile.
Gok hatiye ber kaşo
Di van sedsalên derbasbûyî de, piştî herdû şerên mezin, yên cihanî, ku bibûn egera têkçûna Impratoriyan, û paşê danîna nexşên nû, ji cografiya û gelan re, û xuyakirina dewletan, her dewletekê bi navê gelê xwe, belkî bi tinê gelên ku mabûn bê nexş û dewlet û bê par mabûn, gelên kurd û amazîx bûn.
Gelê kurd hem bê par mabû, hem ax û welatê wî hatibû parçekirin û belavkirin, li ser gelên Tirk, Faris û Ereban, weku diyarî ji wan re, dema zane, berpirs û rayedarên kurdan, çavên xwe vekirin, ku teneşot û qerqer ên (Tabût û kefen) wan amade ne, û gora wan tête kolan, gelên kurd bi dehên şoreş, serhildan û raperînan rabû, bi mêranî li ber xwe dida, bi hezarên cangoriyan didan, lê tu encamên serkeftî bi destve ne dihatin.
Piştî şoreş û berxwedanên kurdan têk diçûn, zana û rewşenbîran, du rê danîne ber xwe, Oldarî û çepgîrî bûn, bi hîvî û omîda ku bê par nemînin, û rojekê bighin mafên xwe, weha razî bûna Xwda, dîn û îman, bibû kar û xebat, û li nik beşê din, yê çepgîr ewan jî didîtin, ku bîr û baweî yên rêbaza (Markis) ewe rêya rast û durist, tê ne dighan, ku tovê xwe tavêjin, erdê biyaniyan.
Çerxa bîstan derbas bû, hîvî û omîdên kurdan, vala û pûç derketin, ne oldar gihane buhiştê, û ne çepgîr gihabûne mafên xwe, îro şoreşeke nû li dar e, şer û ceng berdewam e, û pêt û gurrî bilind dibe, hin ji gelên cihanê, weke Beranan diçine hev, wê di encamê de, nexşên nû derkevin, û bêne danîn, têhna agir dida gelên rojhilata navîn, û gelê kurd di nav de, gelo wê partî, siyasetmedar û hêzên kurdan amadebin, ku cihekî xwe yê şayist û mafdar bigrin, di nav cihana nû de, yan wê bimînin siwarên rewrewkê, û li hîviya buhiştê û cimhûrya Eflaton bin?
Îro xuya ye, bere û eniyên ku li dijî hev şer dikin, ji hev cudan e, bereyek her û her şer û tevlîheviyê li herêma rojhilata navîn ji xwe re kiriye kar û xebat, bereya din, daxwaza aramiyê, dimoqratiyê û aşîtiyê li cihanê dike, heger zanayên kurdan berê xwe bidne dara dîmoqratiyê, ku îro Emerîkan û Ewrupa serkêşiya wê dikein, wê çêtir be, û wê destkeftên azadiyê bi dest xwe ve bîne, ewe rêya Buhişt ê.
Adilê Evdile